از ازل آب و گلم گفت: که من کوثری ام            فاطمی دین و حسینی، حسنی، حیدری ام

همۀ دلخوشی ام ای گل زهـرا این است            که خوش اقبال از این مرحمت داوری ام

سـر در قصـر بـهـشـتـی دلـم بنـوشـتـنـد             که مـسـلمـان مـرام حسـن عـسـگـری ام

چه کسی مثـل من دل شده دلـبـر دارد؟             چه کسی مثل تو ای دوست کند دلبری ام؟

من که مجنونم و آشفته؛ تو را می خوانم             سربازار غمت؛ یـوسف من؛ مشتری ام

به همه نسل بـنی فـاطمه سوگـند که من             تا صف حشـر بگویم که علی اکبـری ام